Satırların arkasındaki isim: Esma Aydan Dikmen Aksoy Siyahın Hikayesi'nde anlatıcı benim ve bu da benim hayatımın kısa özeti:

 

1991'de Ankara'da doğdum ve 23 yaşıma kadar bu şehirde yaşadım. Daha sonra eğitim, iş ve biraz da kader sebebiyle sırasıyla Eskişehir, Bartın, Isparta ve Edirne'de kaldım. Her şehir beni biraz daha ben yaptı ve bana bilmediklerimi, bildiğimi sandıklarımı öğretti. Sonra daha fazla şey öğreneceğim için olsa gerek yeniden Ankara'ya döndüm. Bu konuda kadere inanmaktan vazgeçmedim.

​

2013 yılında Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesinden, 2015 yılında Anadolu Üniversitesi İktisat Fakültesi Uluslararası İlişkiler Bölümünden, 2019 yılında ise Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsünde Kamu Hukuku Tezli Yüksek Lisans Programından ve 2021 yılında Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Antropoloji bölümünden mezun oldum. 

 

Üç farklı meslek biriktirdim; birini hiç sevemedim, diğerini çok sevdim, öbürünü ise ben seçmedim. Şu an en iyi bildiğim şeyi yapmaya, öğrenmeye, çalışıyorum. Gerçi bazen ben bile en iyi bildiğim şeyin ne olduğunu karıştırıyorum.

​

Uzun zamandır şiir ve öykü yazıyorum. Ancak bu konuda ilk ciddi adımımı 2012'de kişisel bir blog açarak attım. Bu zamana kadar  100'den fazla öykü/deneme/şiir yazdım ve içlerinden bazıları edebiyat dergilerinde yayımlandı. Bunların arasında Öykü Gazetesi, Korsan Edebiyat Dergisi ve bir dönem yayın kurulu üyeliğini yaptığım Bambu Edebiyat Kültür ve Sanat Dergisi de bulunuyor. Fakat bunların hepsini amatör bir gözle ve kendim için yapıyorum, büyük şeyler yaptığımı ya da yapacağımı iddia etmiyorum.

​

Yazmak kadar okumayı da seviyorum. Bunların yanında tiyatroya gitmeyi, yeni hobiler edinmeyi ve fotoğraf çekmeyi de seviyorum. Dijital fotoğraf makinelerini takdir ediyor; ancak samimi bulmuyorum. 2012'den bu yana dedemin analog makinesi ile sokaklardayım. 

​

Yeni kültürler keşfetmeyi seviyorum. Kültürel antropolojiye ve plansız gelişen gezilere ilgi duyuyorum. Uzun otobüs yolculuklarına ve hayatımın belirsizliğine, ayrıca düzenli bir belirsizlik için farklı şeyler öğrenmeye hazırım.

​

Evliyim ve çocuğum yok. En büyük hayalimse, hayallerimizin mutluluğa dönüştüğü bir dünyada yaşayabilmek veya en azından kendi dünyamı bu hale getirebilmek.

​

Tüm bunlara rağmen; beni en iyi özetleyen cümleler sanırım hala aşağıda yazanlar:

Bir gece olur yazarım, bir gündüz olur okurum. Bazen bir renk olurum, bazen bir kedi. Biraz kurmalı saat de, en çok kına kokusu.

​

Bundan daha fazlası, benim de bilmediğim.

​

​

​