biz seninle yıldızlara benziyoruz. çok uzaktan bizi yan yana görenler çıkabiliyor bazen. karanlık bir gecede çeşitli düşüncelerle gökyüzüne bakarlarsa bizi görüyorlar. belki neşeleniyorlar, belki umutla doluyorlar. bizim haberimiz olmuyor. biz parlamıyoruz. ben sana görünmek için önünden geçiyorum mesela. içlerinden bilmiş olanları yıldızlar kaymaz, onlar göktaşı diyor. böyle böyle sönüyor hayalleri çocukların. geceler farklı aydınlanıyor artık. çok aydınlık ve mutluluk verici evet; ama ben siyahı da arıyorum. siyahın hikayesi bittiği için mi biz artık konuşmuyoruz? gölgelerin hiç dili olmadı sanırım. bu yüzden sen artık hiç konuşmuyorsun. şarkıma eşlik etmez misin? "bazen yıldızlar bakar kayıp gidene". hayatlarımıza geri döndük. bir ufak çocuğun hayalinde hala yan yanayız. bir kızılderili masalında adımız bile geçiyor. ama biz, ayın ve ışığın aslında ne kadar uzak olduğunu biliyoruz. bu yüzden sadece masallarda yaşıyoruz.