bizim adamın ekmek teknesine iki çapulcu dadandı. şair miymiş neymiş adamlar. bir de bunlara duygusal falan derler. yalan bacım. saygıları yok hiçbir şeye. adamı bir dakika rahat bırakmıyorlar. abbas dükkanı açıyor bunlar, kapatıyor bunlar. her sabah diyorlar, abbas bize bir sofra kur! bizim abbas; abi çok erken şimdi, hele akşam olsun diyor. akşam olunca geliyor bunlar yine. abbas diyorlar, akşam diyordun, işte oldu akşam. akşam oluyor da bitmek bilmiyor anacım. bu şair takımı içince durmak bilmiyor. aya haber sal çıksın bu gece diyor
bir tanesi çok içince. ötekinin az kalır yanı mı var... dertleniyor önce, sonra içiyor da içiyor. abbas; abicim, canım abicim az yavaş diyor. kapıp tozu dumana var git diyorlar. abim nereye gideyim diyor abbas. diyorlar al getir ilk sevgiliyi beşiktaştan. abbas diyor, abi ben istanbulda yeniyim. beni abbasa vermeyeceklerdi aslında. ben kaçtım buna. gençten güzel de bir oğlandı hani. eli yüzü düzgün. ama çulsuz. olsun dedim ben de, soğanı kırar yeriz. şehre kaçtık. iş bulamadı abbas. tanıdık vesilesiyle girdi bir meyhaneye. adam dedim haram sokma eve. ekmek parası dedi, sen istemiyorsan sadece soğan ye. sonra büyüttü işlerini. kendine küçük bir dükkan açtı. buraya da iki çapulcu dayandı işte. yoruyorlar adamımı her gece.