-seninle bir oyun oynayalım mı?
-olur, oynayalım.
-sen benim gölgem ol. gittiğim her yere benimle gel. ya önümden ya arkamdan ya da yanımdan yürü, ama benimle yürü. yürürken hiç konuşma, gölgeler konuşmaz. bana kendini tam olarak da gösterme. ama benimle gel işte, anlaştık mı?
-anlaştık.
-ya da dur dur. sen benim gölgem olma da kedim ol. rüzgarlı havalarda evime gir, canın isteyince sevdir kendini. canın istemeyince başka yerlere gidersin; ama her akşam gel bizim bahçeye. ben sana sabahları bir kase süt koyarım, akşamları da bazen balık bazen köfte veririm. sen de onları yiyince kucağımda uyursun. sana iyi bakarım, bir de isim bulurum, ha ne dersin olur mu?
-olur.
-ya da vazgeçtim. iyisi mi deniz ol sen. her gün başka başka renklerin olsun. turkuaz özgür hissettirsin de lacivert korkutsun mesela. rüzgara göre de şekil alırsın. bazen dalgaların döver kıyıları bazen de hiç kıpırdamaz kılın. bazen berrak olursun, için dışın bir olur. bazen de bulanık olursun, hiçbir şey seçilmez. insanlar belirsizliğinden korkar; ama ben korkmam, yüzerim eğer lacivert değilsen. aklıma denizle ilgili bir sürü şarkı gelir, hepsinde seni hatırlarım tamam mı?
-tamam.
-yok yok, sen gece ol. karanlık ol. hem beni kendine çek hem de öyle uzak ol ki gelemeyeyim sana. yıldızlarını kaydırdığında hepsini ben tutayım. tüm dilekler benim olsun ama ben hep yalnızlık dileyeyim sana. kendime de kırgınlık. ne dersin?
-peki.
-sen yine kızdırdın beni. tamam en iyisi kendin ol. yüzlerce binlerce güzel his varken ben sana kızmayı seveyim. yeri gelirse nefret de ederim senden. dünya üzerinde binlerce kelime var ben sana hep kötülerini söyleyeyim. hayatımda ters giden ne varsa sen ol sorumlusu. sen benim kurtarıcım ol aslında. başarısızlıklarımın da başarılarımın da arkasında hep sen ol. rüyalarıma gir gece yarısı. bazen de yazılarıma, anılarıma. rutin ol anlaştık mı?
-anlaştık.
-anlaştık tabi ya!
-kızma kızma, ben bunların hepsini olurum ama sen ne olacaksın?
-ben hayal olacağım.