ben bir maviyim;
biraz göğün yüzünde,
biraz kıyı kenarında.
orhan veli şiirinde,
belki kalem kutusunda.
çocukların düşünde,
güneşin yatağında
ya da göğün kuşağında.
bazen kaldırım üstünde,
bazen insan içinde.
öyle bir alabildiğine serin,
öyle bir olabildiğine geniş;
bir mavi ki buz,
bir mavi ki yaz,
ve bir mavi ki boz, en sevdiğin rengin içinde.