korkma benden!
sana temiz sayfalar açarım yazman için.
sen önce yazar, sonra da konuştuğumuz yerlere bırakırsın şiirlerini.
ben sana ilham veririm, ben senin ilham perinim,
korkma benden!
korkma, ben kimseyi ürkütmedim
ve kimseyi incitmedim bilerek.
kimsenin tavuğuna kışt demedim,
kimseyi üzmedim bu yaşa dek.
oyun olsun diye veya sadece intikam,
kimseye geri dönmedim.
korkma benden!
hayallerim var senin için.
o hayallerde evlerimiz, çocuklarımız ve kedilerimiz...
belki bir kafemiz ve bir de gazetemiz...
ama en çok öykülerimiz, şiirlerimiz...
ben korkmadım hiçbirinden.
korkma benden!
denemekten ve yanılmaktan korkma,
yanıltmam seni ve yanılamam ben.
korkma benden!
gitmek hiç böyle zor olmadı,
hiç düşünmedim bu kadar severken.
sana hiç böyle gelmedim, korkma.
korkma, hiçbir ayrılık bu kadar zor değil,
hiçbir aşık bizim gibi basiretsiz ve unutkan.
görmeyebilirler tüm bunları, korkma
biz birbirimize bağlıyız lanetli bir bağ-lan.
korkma benden!
dünya ürkütürken beni ve geceler üstüme gelirken,
herkes düşmanken ve hiç dost yokken,
kalmak ve gitmek, bu kadar zorken
sen korkma, ben korkuyorum kendimden!