seni kinle yazacaklar.
kimi kahramanlar böyledir. hangi yazan, hangi kalem yazarsa yazsın iyi olamazlar. işte sen de onlardan birisin. bunun, yani bu şekilde yazılacak olmanın bin sebebi var elbette. ben şimdi, bir garda üşümüş halimle hangi birini yazayım? sen hepsini bütün yazanlardan da iyi bilirsin.
eğer üzülüyorsan, üzülme. dedim ya, kimi kahramanlar böyledir. acıyla hatırlanmak zorundadırlar. nasıl süt deyince inek gelir akla, kemik deyince köpek gelir; sen deyince de acı gelir işte. mutsuzluk, huzursuzluk ve dağınık bir düzen, güzel kokularınla; güzel kokularına tezat...
ben bir süper kahramanım. sırf ben öyle istedim diye hiç bitmeyecek hikayeler bir anda bitiverdi. ben öyle düşledim diye kavuşuverdi birbirini hiç anlamayan aşıklar. ve yine ben diledim diye bir anda ayrıldılar. kelimelerimle nice dünya yarattım. ben yazdım gökten yıldızlar toplayan adamın hikayesini, ben yazdım renklerden mahkum bir avukat stajyerini. ve daha nicesini, daha nicesini... ama ben dahi kurtaramam şimdi seni. çünkü hiçbir düş, geçemez senin sonsuz kötülüğünün ve dipsiz katılığının önüne. üstelik, kinle yazılmak için kötü olmak da gerekmez.
eğer üzülüyorsan, üzülme. ama bil yine de, bu kadar hayalin ve günün ardından seni kinle yazacaklar.