siz hiç yaralı bir tay gördünüz mü? ben gördüm.
bir ahır içinde acısına üzülmüş yatıyordu. samanların üzeri kan içindeydi; fakat yalnızca dikkatli bakanlar görüyordu. mesela ben, o esnada ahırın tam da üstünden geçmekte olan bir kuşa aklımı kaptırdığım için görememiştim. tay da "ben yaralıyım" dememişti. yaralıydı; fakat söylemeyecek kadar onurlu.
atlar güzel hayvanlardır. asildirler ve sadıktırlar. güçlüdürler ve halden anlarlar. taylar da attır en nihayetinde. benim yaralı tayım da bir gün güzel bir at olacaktır. bunu biliyorum, "ben atlaşacağım" demiyor; ama deniyor, biliyorum.
sonra iki adımı da barındırmadığım bir gecede tay kırılan bir gül yağı şişesinin hesabını sormaya geldi. yarasından irin akıyordu. benim yüzümdendi işte hepsi. fakat, kim kendine kızabilecek kadar cesur?
ahıra ne oldu derseniz yıkıldı, tayın bir daha ardına baktığını zannetmiyorum. çünkü atlar böyle hayvanlardır. taya ne olduğunu sorarsanız, bilmiyorum. onu iyileştirecek birini bulabilecek mi? yarası bir gün kapanabilecek mi? eskisi gibi hareket edebilecek mi? veya vuracaklar mı onu yaralı olduğu için? ya da köydeki üzgün köpekler gibi kendini ormanlık alanlara mı atacak, sırf beni görmemek için?
iyileşecek elbet. ben bunları yazıp yine haddimi aşarken iyileşecek. yarasını unutmayacak biliyorum; ama sızlamayacak bir gün. bana da öyle olmuştu doğrusu. küçükken bacağımı kesmişti bir tabak. yarığı dikerlerken üzerinde soğuk bir demir var sanmıştım. 8 dikiş atmışlardı. izi hala durur; fakat artık acımaz. ben bacağımı oynatabiliyorum, taysa bir gün atların en güzeli olabilecektir, inanıyorum. ve hiçbir insanın gücü onu vurmaya yetmeyecektir. öyle ki ben bile bir gün olsun tüfek doğrultmadım o bembeyaz, o narin tayıma. benim silahım bencilliğimde, şişeleri deviren sakarlığımda veya kanı göremeyen dalgınlığımdadır.
en sonunda tay güzel bir at oldu. benim dilimde bir tay hikayesi kaldı. hiç kimseye anlatmadım sonunu utancımdan. tayın doğuşu, tayın koşuşu, tayın oluşu hep aklımda. daima; fakat hiç acıtmadan. yani her zamanki gibi.
kuşları sorarsanız, hepsi geçip gittiler. şimdiyi sorarsanız günler birer takvim yaprağı. sonları sorarsanız...
sormalı mısınız?
(olacaktır/olduğunu-bilmiyorum/olabilecektir-inanıyorum/oldu taylar/güldü taylar/öldü taylar)