sizler beni tanımazsınız. bense sizlerin ciğerini bilirim. her sabah sizlerden önce uyanır ve sokaklara çıkarım. bütün ülkenizde, bütün şehirlerinizde, sizlerden artakalan ne varsa ben toplarım.
iki gün önce sonsuza dek şiş kalacak bir kedi aldım kaldırımdan. hayvanseverlerin hiçbiri ölü hayvan sevmez. onları toplamak bize düşer. şarkılara yazmazlar bunu bakın, iyi dinleyin. çöpçüler kimsenin aşkını süpürmezler! ama biliniz ki kaybettiğiniz mor eldivenler, kirletip attığınız prezervatifler, ciğerlerinizi çürüten sigaraların izmaritleri, tatlı bebeğinizin bok kokulu bezleri; hepsi bir öğütücüye yem olup gittiler. yerden kaldırmadığınız kediler, okumadığınız mektuplar, mutlu akşamın ufak hatıraları yani çekirdek kabukları, ne bileyim daha neler... hepsi bir günüm benim.
hayır, bunu keyfimden veya size karşı beslediğim merhametten yaptığımı sanmayın. bu benim maaşlı işimdir. çok uzun zaman uğraştım bu işe girebilmek için. bir arkadaşım vardı, ne zaman para meseleleri açılsa, "açlık" derdi, "açlık çok fena şey." insan arkadaşına hak verince pek seçme şansı olmuyor.bir yerden sonra işine bakıyorsun, biz bilmeyiz öyle motivasyon, tatmin falan. maaşımı alıyor muyum ayın 15inde, sokağı tertemiz yapmış mıyım bu sabah yine işte ona bakarım. insan gerisini düşününce daha çabuk yoruluyor.
dünyaya ne olarak gelmek isterdin diye soran cevelanlar oluyor arada. onlara bir tercihim olmadığını söylüyorum. size "keşke dünyaya gelmeseydim!" demeyeceğim. "keşke doktor olsaydım!" da demeyeceğim. insan parasını kazandıktan, evine ekmek götürdükten sonra bir şekilde mutlu olmayı başarıyor. mesela ben sonbaharı bir ayrı severim. az önce saydıklarımın arasına yüzlerce yaprağı koyun. at kestaneleri, dallar, çam kozalakları... biz çöpçüler de romantiğizdir şairler kadar. fakat kokularımız ve çalışma şartlarımız, onlardan biraz başka.
gökleri maviye boyayan Mahmut'un hikayesini bilirim, geceleri herkes uyurken uyanık olanları da. bir parkta bir ağaca yaprak olanı da bilirim, kaldırımları yakinen tanıyanları da. fakat siz, siz beni bilmezsiniz. gün doğmadan fosforlu üniformalarla sahaya çıkanlar yalnızca mühendisler değildir. bizler de temiz sokaklar, mutlu evler, imanlı mahalleler inşa ederiz her sabah. bir kedi bir arabanın altında kalıncaya dek veya her sabah aynı yere tüküren adam uyanıncaya dek veya bir bebek ağlayıncaya dek, sahipli bir köpek sokağın ortasında sıçıncaya dek veya bir kadın öldürülünceye dek. yani devam ederken dünyanın her zamanki halleri, bizler daha temiz bir dünya için...
yine de sizleri severim. işim, aşım, maaşımsınız. siz bu kadar kirli insanlar olmasaydınız, söyleyin nasıl tutardım evdeki miniğin elini? selam sizlere kirli insanlar, selam sizlere onların peşine düşmüş kağıt işçileri, selam size sokağı temiz tutarken hep temiz kalmış emekçi arkadaşlarım. ve size de selam, bazı kör olası söz yazarları. bugün de beraberiz.