Saat 12'yi çeyrek geçiyor ve garda henüz bir patlama olmadı. Yolcular sıralarını yine savmanın sevinci ve huzuru ile koltuklarına yerleşiyorlar. Huzur ve bavullar yukarı, sevinç ve çantalar servis masalarının üzerine... Tren hareket edene kadar gerginlik kucaklarında duracak.
Ankara'da sıradan bir gün. Herkes sırasını bekliyor. Gar meydanında, yeni adı barış meydanı mı olmuştu, üç polis otosu, sıfır ceset, tren hareket ediyor.
Kuşlar her şeyi görür, polisin gözünden kaçanları bile. Fakat bizler ne zamandır güvercin besleyemiyoruz İzmir caddesinde. Kartallar yürümeyi öğrenmiş hayvanat bahçesinde. Kafamıza sıçanlara hala değer veriyoruz fakat, turizm acenteleri çoğaldığından beri gökyüzünde leylek aramıyoruz. Kuşlar bize küsmüş olmasın?
Gerginlikleri dışarı attı yolcular, işte usulca geçiyoruz Ankara'yı. Kızılay'ı trafiğe kapatmışlar. Keçiören'den Numune Hastanesi'ne 20 dakikada varılıyor. 30 ayrı hastanede 150 insan, yine iyi kurtulduk demeyi bekliyor. Fakat 19'u hala kendinde değil.
Ölüm sokaklarımızda kol geziyor. Simitle beslenmediği için Ankara'nın martıları, ser verip sır vermediler dün. Kuşlara gereken değeri vermiyoruz. İnsanlara da...
Saat 12'yi 30 geçiyor ve ben yine acı sayıyorum.