Özlemekten öleceğim
Biliyorum yakındır ölümüm
Daha 3 gün oldu, 5. günün şafağında
Yazdan kalma sonbaharda
Bu özlemden öleceğim.
Bütün fotoğraflara baktım
Ve hatırladım tüm anıları
Ve hatırladığım tüm anıları
Tuttum sana getirdim.
Yeşilini bir dağın,
Yeşilini gözlerinin,
Senin gördüğün anıları
Ve benim sana anlattığım.
Biliyor musun bugün saçlarımı kestirdim
"Ya saçlar yıl olsaydı?"
Özlemekten öleceğim
Hiç uzatamadığım saçlarım da benimle ölecek
Ve kalacak arkamızda
Bir dergi, bir kitap, bir oda
"Kendine ait bir oda"
Biliyor musun, bugün seni çok özledim
Hani ağlasam bile olur
Güzel müziklerin ve kitapların arasında
Ağlamadım.
Ama o yağmurlu eskişehir gününü
Tuttum sana getirdim.
Sonrasında biraz dumanlanmış ve yeni insanlarla tanışmıştık
On bin arkadaşın vardı o güne dek
On bin iki olmuştu.
Özlemekten öleceğim.
Yanımda eski fotoğraflar duruyor
Ve ben alınıyorum müsamere kıyafetime
Utanmasam ağlayacağım
Hiç tanımadığım bir şehrin insanları önünde.
Yeniden fotoğraf çekiyorum.
Her fotoğraf beni biraz daha sen yapıyor
Ve karar veriyorum bundan sonra
Senin fotoğraflarından da çalacağım
Kimsenin uğramadığı bu sokak
Biraz da senle neşe bulsun.
Özlemekten öleceğim
Bir kitapla yarışamam fakat derindir yerin
Kuzulara selam eder ve haddimi bilirim
Yeşilim özlemekten öleceğim
Ve sen bunu zaten biliyorsun.