hala aşıksan ne güzel,
hala özlüyorsan
ve bekliyorsan onun eve gelişini,
bir anahtar şıkırtısını hasretle bekliyorsan.
hala ilk günkü gibi çarpıyorsa kalbin,
hatta ilk günkünden daha hızlı çarpıyorsa;
bir kez daha güneşi onunla doğurduğunda,
yan yana uyandığında yeni doğan sabaha.
ne güzel, o öpünce ürperiyorsa için;
için yemyeşil bahar oluyorsa,
çiçek kokuyorsa tenin.
tomurcuk veriyorsan o öpünce;
en az bir defa hiç tanımadığın bir insana
günaydın ya da merhaba diyorsan,
hoşçakal diyorsan mesela.
ne güzel, birlikteyken güçleniyorsa nefesin;
ayakların yere daha sıkı basıyorsa,
onunla sanki tüm yollar aşılabilir
ve tüm yokuşlar çıkılabilir oluyorsa.
engellerin hepsinden atlayıp geçiyorsan bir çırpıda
ve kendin bile durduramıyorsan kendini.
hala sürüyorsa sevgin
dolambaçlı yolların köşebaşlarında,
hala aradığın tüm cevapları onda buluyorsan,
onca geçen 'aydan, yıldan, günden' sonra.
ve koruyorsa seni;
geleceğin sana soracağı muhtemel zor sorulardan,
karanlıktan, uzaklıktan, yağmurdan ve soğuktan,
koruyorsa seni türlü zarardan;
sevgiyle okşuyorsa içinde hiç bilmediğin bir yeri,
ve besliyorsa içindeki o korkak yavru kediyi,
ne güzel, ne mutlu sana!
haydi sevil/haydi sevin
ve dokun ruhunda sonsuza!